In de nieuwste editie van het blad Weekend vertelt John de Bever openharig welke levensles hij zichzelf met terugwerkende kracht wel had willen meegeven vroeger. De volkszanger had er bijvoorbeeld wel ‘meer bij stil willen staan hoe goed zijn ouders voor hem waren’.
‘Ouders meer moeten waarderen’
“Je weet het natuurlijk wel, alleen zie je dat als vanzelfsprekend. Later ga je meer beseffen en ook waarderen dat deze mensen het allermeest van je houden”, aldus De Bever, die de laatste jaren wel meer dankbaarheid heeft getoond. “Ik zocht ze bijna dagelijks op en nam mijn vader mee naar Spanje. Dat had ik misschien eerder kunnen doen, al is de kans groot dat mijn vader daar geen behoefte aan had, want toen leefde mijn moeder nog.”
Alzheimer
Zijn moeder was 65 toen ze Alzheimer kreeg. “Ook daarvan denk ik achteraf: misschien had ik wat meer voor haar kunnen doen. Hoewel niemand kan voorspellen wanneer dementie intreedt”, vervolgt De Bever, die een hechte band had met zijn ouders. “Ik was de enige jongen uit het gezin, naast drie zusjes, dus ik was erg verwend. Ik voetbalde in België en zong, ik was een gelukskind.”
Zaalvoetbal
Als De Bever moest voetballen, kwam zijn moeder meestal niet kijken. Bewust. “Zij kon er namelijk niet zo goed tegen als het publiek tegen me tekeerging – ik was nogal een beest op het veld. Mijn moeder zou dan wat terugroepen, want die kende mij natuurlijk als een lieve jongen thuis. Mijn vader stond vrijwel áltijd langs de zijlijn, om me aan te moedigen.”
➡ Niets missen van De Bevers en lekker meepraten? Sluit je dan aan bij de De Bevers Facebook groep!
