De tikkende tijdbommen die Heidy en Mark heten hebben een eerste ontploffing gehad. Slachtoffer was aannemer Ray die de volle laag kreeg. Hamertje tik levert vader en zoon een voordeel op, waar we eerste haarscheurtjes zien bij Victor en Naomi.
Tijd dringt
De tijd begint te dringen, want de koppels hebben nog maar 24 uur de tijd om de slaapkamers af te maken. Om kwart over zes vertrokken Victor, Faisel en Maurits al naar de bouwmarkt voor de laatste materialen. Aannemer Ray komt een inspectie doen en schrikt al snel. Het tempo van Marit en Roelie ligt simpelweg te laag. “Op deze manier gaan ze het niet redden.” Hij gaat echter pas echt los wanneer hij bij Mark en Heidy binnen stapt. “Ik snap niet wat zij aan het doen zijn. De hele instelling die ze hebben is vreselijk.” Daarop geeft hij het stel diverse tips, maar die worden niet echt gepruimd.
Bewonderingswaardig
“We zijn het eens met de opmerkingen van Ray. Alleen het is de toon die de muziek maakt”, aldus Mark. “Je moet heel erg je best doen om bij mij een verkeerde snaar te raken. Dat kan eigenlijk maar op twee manieren waaronder als je je disrespectvol bent.” Daarover wil hij dan ook het gesprek aan gaan. “Komen we er niet uit, dan krijgt iedereen een hand en een knuffel. Heidy staat achter me en dan stoppen we ermee.” Hoe anders staat het ervoor bij Victor en Naomi. Ray: “Alles gaat daar volgens het boekje, bewonderingswaardig.”
Goed opgepakt
De snelheid bij Faisel en Chris valt tegen, omdat vader en zoon over alles in discussie zijn. Tempo zit er al helemaal niet in bij Edith en Wilfred. Ze zijn nog altijd aan het wachten welke verf ze mogen gaan gebruiken in de monumentale ruimte. Zo hebben ze de hoop voor een oplevering al opgegeven. Positief verrast is Ray van Maurits en Anouk. “Ik had er weinig vertrouwen in, want Maurits liep maar rondjes en deed niets. Maar ze hebben het heel goed opgepakt.”
Waar bemoei jij je mee…
Na de koffiepauze zit het Heidy en Mark niet lekker, waarop ze met Ray in gesprek gaan. “Wat ik als onprettig ervaar is dat je binnen komt en meldt wat er niet goed is gegaan.” Ray zegt dat dat wel mee viel, waarop Mark uit zijn slof schiet. “Zullen we één ding afspreken met elkaar. Als ik aan het praten ben, dan je me niet onderbreekt. Dat zou ik prettig vinden, want dat doe ik bij jou ook niet.” Wat volgt is een gesprek over de aanwijzingen en tips van Ray. Hij ziet het als pure aanwijzingen, maar Mark – en Heidy op de achtergrond – vinden dat het allemaal aan hunzelf is. Mark: “Je hebt gelijk met je opmerkingen.” Gevolgd door Heidy: “Ik niet hoor. Als de omstandigheden anders waren geweest had je een punt gehad, maar eerlijk gezegd dat ik ‘waar bemoei jij je mee’.” En daarna blijken dat de grapjes van Ray ook verkeerd te vallen. Mark: “Ik zou het prettig vinden als je wat vriendelijker zou worden en ik hoef geen complimenten want daar zit ik niet op te wachten.” En na dit gesprek gaan Heidy en Mark eerst…. koffie drinken!
Boven naar beneden
In de avonduren zien we vervolgens Victor en Naomi voor het eerst een in onmin met elkaar, waar blijkt dat de kluskennis van Naomi te veel wil en vooral onlogische volgordes aan wil houden. Waar van boven naar beneden verbouwen ervoor zorgt dat de onderlaag niet beschadig raakt wil ze perse die avond nog de vloer leggen. Victor gaat daar niet in mee, morgen eerst stuken en daarna verder. Hij krijgt zijn zin en levert de volgende ochtend snaarstrakke muren af. Edith en Wilfred krijgen eindelijk toestemming om te mogen gaan verven, waardoor ze aan de slag kunnen.
Hamertje tik
De middag wordt even onderbroken een spelletje te doen: hamertje tik. Niet zomaar een spelletje, want het winnende koppel krijgt een dag een tegelzetter of een loodgieter tot hun beschikking. Met zeven tikken zijn Faisel en Chris duidelijk de winnaar, ze kiezen voor een loodgieter. Daarna gaat het werk weer hard door, waar blijkt dat Victor een stuk slimmer speelt dan velen denken. Waar Naomi het alleen maar over concurrenten heeft die hij niet mag helpen, ziet hij er voordeel in. Zo maakt hij veel meer gebruik van het recht van overpad door Marit en Roelie af en toe te helpen. “En je weet nooit waar je ze straks allemaal nog voor nodig hebt…”
