Het eerste seizoen van Gestrand Op Honeymoon Island zit in de boeken en heeft helaas geen stelletje opgeleverd. Vijf koppels trouwden op de Filipijnen en brachten twee weken op een onbewoond eiland door. Patrick en Roza besloten voortijdig te vertrekken, Tom en Laura gingen samen naar huis. Alleen eenmaal in Nederland werd toch de knoop doorgehakt om niet verder te gaan. Maar is Gestrand Op Honeymoon Island een succes?
HOT – Concept is sterk
Soms hoeft het niet moeilijk te zijn, want de beste concepten zijn vaak ontzettend simpel. Zo ook Gestrand Op Honeymoon Island. Zet twee mensen een aantal weken op een eenzame plaats neer en ga kijken wat er gaat gebeuren. Waar het een dag of twee feest is, komen er daarna vanzelf haarscheurtjes en irritaties. Komen mensen daar doorheen of wordt het van kwaad tot erger. Dat uitgangspunt blijft uitstekend.
HOT – Prachtige beelden
De makers van Gestrand Op Honeymoon Island hebben een prachtige reeks afgeleverd qua beelden. De trouwceremonies, de duik in het water, de adembenemende stranden, de ondergaande zon. Alles zag er prachtig uit en schreeuwde om meer. Ook zat de camera vaak genoeg bovenop de huid van de zojuist getrouwde stellen, wat bij meer spanning tussen de stellen voor nog meer prachtige beelden had gezorgd.
NOT – Geen goede matches
De experts van Married at First Sight krijgen vaak kritiek over zich heen dat ze singles aan elkaar hebben gekoppeld die uiteindelijk geen match blijken te zijn. Een programma als Gestrand Op Honeymoon Island laat echter zien dat die experts het vaak nog heel redelijk doen. Via een supersnelle speeddate hadden de singles Ja of Nee op een blaadje moeten zetten of ze het zagen zitten in iemand. Werden er twee Ja’s uitgedeeld, dan was er een match! Alleen op het eiland bleek eigenlijk in nagenoeg alle gevallen dat de match een kansloze missie was. Geen stel is echt zichtbaar tot elkaar aangetrokken geraakt. En zo verdween er als kijker al erg snel veel spanning.
NOT – Te eentonig
Het concept is zoals bij HOT al besproken uitstekend, alleen er zijn valkuilen. Want het gevaar ligt op de loer dat het heel snel veel van hetzelfde wordt. En dat bleek ook het geval. De vijf huwelijken waren eigenlijk gewoon kopieën van elkaar, ook nog eens uitgesmeerd over twee van de acht afleveringen. Het was bij de meeste koppels wachten tot er weer een kist aan kwam spoelen. Daar werd dan voor wat entertainment gezorgd, maar vaak was dat ook nog eens hetzelfde. Op meerdere stranden werden er fotoboeken doorgekeken, naar het thuisfront gebeld of de bruiloft teruggekeken. Echte afwisseling ontbrak en in combinatie met de ontbrekende spanning maakte dat het er niet beter op. En na de huwelijken kregen we in de slotafleveringen ook nog eens vier keer hetzelfde opzetje van brieven voorlezen op de pier.
Conclusie
Op voorhand had Gestrand Op Honeymoon Island alles in zich om een groot succes te worden. Dat dit niet niet het geval bleek, lag niet aan het concept of de beelden die voorgeschoteld zijn. Komt er een tweede seizoen, dan zal er gewoon op een andere manier matches gemaakt moeten worden. Om Roy en Anna Lucia als voorbeeld te nemen. Het is hartstikke leuk dat de twee een kruisje bij ‘Ja’ hadden gezet na een speeddate, hun levensvisie en levenswijze ligt zó ver uit elkaar dat het op voorhand een compleet kansloze missie was. Bij betere matches gaat de spanning tussen de stellen ontstaan en maakt Gestrand Op Honeymoon Island een goede kans om te slagen. Zorg daarnaast voor net wat minder eentonige afleveringen, meer variantie in wat de stellen gaan doen én de reeks kan gaan wedijveren bij grote broers en zussen als Married at First Sight en B&B Vol Liefde.
➡ Niets missen over Gestrand Op Honeymoon Island? Word lid van deze gezellig Facebook-groep!
